บาคาร่า999 ศิลปินและนักออกแบบแบ่งปันแนวคิดที่มีวิสัยทัศน์ในการติดตั้ง Welcome Home เขียน Eddie Mullan แนวคิดที่ว่า ‘บ้าน’ หมายถึงอะไรอย่างแท้จริงได้เปลี่ยนไปอย่างมากตลอดประวัติศาสตร์ แต่วิวัฒนาการของกิจวัตรประจําวันของเราและคนที่เราเลือกที่จะอยู่ด้วยระหว่างกําแพงทั้งสี่นี้เผยให้เห็นถึงช่วงเวลาอันทรงพลังที่เราอาศัยอยู่ด้วยมากกว่าที่ทํางานที่เราใช้เวลาส่วนใหญ่ในการตื่นนอน เรามีอายุยืนยาวกว่าที่เคยเป็นมา แต่ต้องเผชิญกับความท้าทายของการระเบิดของประชากรซึ่งนําไปสู่วิกฤตที่อยู่อาศัย ในพื้นที่ที่เป็นเมือง
ทั้งหมดนี้มีความหมายอย่างไรสําหรับเราเมื่อเราค่อมทางโทรศัพท์สับเปลี่ยนไปสู่วันดิจิทัลที่เพิ่มมากขึ้นข้างหน้า? สําหรับการเดินทางในเมืองที่เหนื่อยล้าหน้าที่ของบ้านได้เปลี่ยนไปเป็นพื้นที่บําบัดมากขึ้นกว่าเดิมซึ่งเป็นสถานที่พักผ่อนหลังจากรอดชีวิตจากการต่อสู้ระยะประชิดของมหานครทุกวัน
เป็นธีมที่แพร่หลายไปทั่วชุดการติดตั้งที่สมจริงใน Welcome Home ที่ Elephant West ลอนดอน เชิญชวนให้กลุ่มศิลปินและนักออกแบบจินตนาการถึงห้องสําหรับบ้านในอนาคต Becca Pelly-Fry ภัณฑารักษ์แกลเลอรีขอให้พวกเขาพิจารณาฟังก์ชั่นที่พวกเขาต้องการให้พวกเขาให้บริการ เพื่อ จัดการกับความกังวลว่าอนาคตของเราจะมุ่งหน้าไปที่ใด
“ผมคิดว่าวิธีที่เราใช้ชีวิตในสภาพแวดล้อมในเมืองนั้นเป็นเรื่องที่หอมแก้ม เมืองของเราเริ่มคึกคักและพลุกพล่านขึ้นเรื่อยๆ” เพลลี-ฟรายบอกกับบีบีซี ดีไซน์ “โดยส่วนตัวแล้วฉันรู้สึกว่า บ้านของฉันเป็นพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ที่ฉันสามารถหลบหนีจากเมืองและพบความสงบและความสงบพักผ่อนและฟื้นฟูก่อนที่จะกลับออกไปต่อสู้ในวันรุ่งขึ้น”
แนวคิดของตระกูลนิวเคลียร์ในทศวรรษ 1950 รู้สึกเหมือนเป็นแนวคิดที่ล้าสมัยสําหรับชาวเมืองในปัจจุบัน กระบวนทัศน์ที่ผู้คนมักอาศัยอยู่ในบ้านครอบครัวเดี่ยวในครอบครัวที่มีพ่อแม่สองคนที่มั่นคงโดยมีเด็ก ๆ ที่ใช้เวลารับประทานอาหารร่วมกันรอบโต๊ะอาหารรู้สึกเหมือนเป็นสิ่งที่อังกฤษสูญเสียไปหลังจากปี 1960 เมื่อเร็ว ๆ นี้ความคิดที่ว่านี่เป็นวิถีชีวิตที่โดดเด่นได้ถูกตั้งคําถามโดยนักวิชาการ
Pelly-Fry กล่าวว่าการสํารวจแนวคิดเรื่องบ้านรู้สึกเร่งด่วนในช่วงเวลานี้: “ตอนนี้มันเริ่มแตกหักมากขึ้นฉันคิดว่าความคิดของครอบครัวกําลังเปลี่ยนไปจากคําถามอื่น ๆ เหล่านี้ไปสู่คําถามอื่น ๆ เหล่านี้เกี่ยวกับการตั้งค่าสังคม” นอกจากนี้ ราคาของที่อยู่อาศัยยังได้เปลี่ยนพลวัตเช่น [การเพิ่มขึ้นของ] พื้นที่อยู่อาศัยที่ใช้ร่วมกัน”
“เมื่อฉันคิดถึงแฟลตของตัวเองเช่นเราไม่มีห้องรับประทานอาหารเราไม่มีที่สําหรับนั่งรอบโต๊ะ ฉันทํางานจากที่บ้าน [และ] พี่ชายของฉันที่ฉันอาศัยอยู่ด้วยก็เช่นกัน ซึ่งเป็นสิ่งที่น่าสนใจเช่นกัน” เธอหัวเราะ: “ฉันอยู่ในวัย 30 ปลายๆ และอาศัยอยู่กับพี่ชายของฉัน – เพราะเราอาศัยอยู่ในลอนดอน!”
พร้อมกับความพร่ามัวของเส้นแบ่งระหว่างห้องนอกระบบและห้องที่เป็นทางการในบ้านในชีวิตที่เราได้เห็นการตายของห้องรับประทานอาหารเนื่องจากเวลารับประทานอาหารกลายเป็นเหตุการณ์ที่ไม่เป็นทางการซึ่งเราแผ่กิ่งก้านสาขาอยู่หน้าจอ แม้ว่าเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ของเรากับโทรศัพท์ของเราจะไม่แสดงสัญญาณของการลดน้อยลง แต่บางทีตัวตนในอนาคตของเราจะสะท้อนถึงพฤติกรรมนี้
เป็นข้อกังวลที่ศิลปิน David Rickard แบ่งปันซึ่งพิจารณาอนาคตของห้องนอนภายในสิ่งที่เขาเรียกว่า “วัฒนธรรมการแบ่งปันและการเฝ้าระวังตนเองที่เชื่อมโยงถึงกันของเราผ่านอุปกรณ์ของเราเชื่อมต่อกับอินเทอร์เน็ตของสิ่งต่าง ๆ ที่มีอยู่ทั่วไปทุกหนทุกแห่งเสมอ”
ในการติดตั้งของเขา Adrift ตาข่าย Faraday ทองแดงโดยรอบ (วัสดุที่ใช้ในการปิดกั้นสนามแม่เหล็กไฟฟ้า) เรียกร้องความสนใจไปที่ปัญหาความเป็นส่วนตัวทางดิจิทัลในการแบ่งปันข้อมูลและการป้องกันสิ่งที่บางคนเรียกว่า ‘หมอกควันแม่เหล็กไฟฟ้า’: สนามแม่เหล็กจากแล็ปท็อปเราเตอร์ Wi-Fi และโทรศัพท์ที่เราพกติดตัวไปด้วยทุกวัน
Pelly-Fry อธิบายว่า”David Rickard สนใจเป็นพิเศษในแนวคิดเรื่องความปลอดภัย ความปลอดภัย และขอบเขตที่เราวาดขึ้น [ขอบเขต] คืออะไรและทําไมเราถึงวาดมันออกมา… เรากําลังคิดว่าห้องนอนเป็นขอบเขตที่เราดึงตัวเอง [และ] ว่าเราถอนร่างกายของเราออกไปเพื่อการพักผ่อนและความเป็นส่วนตัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งสําหรับทุก สิ่งที่คุณไม่ต้องการให้คนอื่นเห็น
“และตอนนี้ [ริคาร์ด] กําลังจินตนาการใหม่ว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งในโลกที่เราอาจมองไปที่พื้นที่อยู่อาศัยที่ใช้ร่วมกันมากขึ้น ซึ่งแทนที่จะใช้โต๊ะทํางานส่วนกลาง คุณพักผ่อนอย่างร้อนแรงบนพื้นเมมโมรีโฟมขนาดใหญ่ เพื่อให้คุณสามารถนอนได้ทุกที่บนนั้น” ริคาร์ดแนะนําว่าในสังคมเร่ร่อนที่เร่ร่อนมากขึ้นลิโลพองตัวอาจเป็นสถานที่ที่เหมาะสําหรับการผ่อนคลายและลอยตัวเมื่อระดับน้ําทะเลสูงขึ้น
‘ยาแก้พิษที่ยุ่งเหยิง’ บาคาร่า999
ที่ไหนสักแห่งระหว่างสวนและตู้ยาในห้องน้ํา Amanda Baum และโฮสต์การติดตั้งของ Rose Leahy มีจุดมุ่งหมายเพื่อจัดการกับความกังวลของการฆ่าเชื้อที่เพิ่มขึ้นของพื้นที่ในประเทศที่ทันสมัย ศิลปินกล่าวว่าสิ่งนี้อาจทําให้เกิด “วิกฤตไมโครไบโอมเงียบ” ซึ่งการสูญเสียชุมชนจุลินทรีย์ที่หลากหลายทําให้สุขภาพโดยรวมของเราตกอยู่ในความเสี่ยง
ในการตอบสนองพวกเขาสร้างสิ่งที่พวกเขาเรียกว่า “ยาแก้พิษที่ยุ่งเหยิง” ซึ่งเป็นพื้นที่ที่คุณไปเพื่อรักษาเซลล์ร่างกายของคุณโดยเซลล์จากภายในสู่ภายนอก ด้วยความร่วมมือกับนักวิทยาศาสตร์และนักออกแบบ ทั้งคู่ตั้งเป้าที่จะแปลพลวัตทางนิเวศวิทยาที่ซับซ้อนให้เป็นประสบการณ์ที่ดึงดูด ประสาทสัมผัสทั้งหมด – ในกรณีนี้ พวกเขาเชิญชวนให้ผู้เยี่ยมชมได้ดื่มด่ํากับอนาคตของ การใช้ชีวิตแบบไมโครไบโอฟิลิก
ชุมชน วัฒนธรรมไหลระหว่างเรือกระจายผ่านหมอกและอาศัยอยู่บนพื้นผิวโดยรอบ กระเบื้องที่มีรูพรุนซึ่งพัฒนาโดยสถาปนิก Richard Beckett ลองนึกภาพว่าในอนาคตพื้นผิวโดยรอบของเราสามารถออกแบบให้เป็นเจ้าภาพในรูปแบบต่างๆของชีวิตผ่านสถาปัตยกรรมปฏิรูปได้อย่างไร
“พวกเขากังวลมากกับสถานะของไมโครไบโอมของเรา” Pelly-Fry “มีงานวิจัยที่บ่งชี้ว่าสุขภาพของลําไส้ส่วนรวมของเราลดลงอย่างมาก ด้วยเหตุผลหลายประการที่ทําให้สารพิษที่เรากินเข้าไปแม้แต่น้ําที่เราดื่มก็ไม่บริสุทธิ์และสะอาดอีกต่อไป มันค่อยๆ ลดทอนคุณภาพและสุขภาพของโลกภายในของเราซึ่งน่ากลัวมาก
“ดังนั้น… ลองนึกภาพห้องในบ้านของคุณที่คุณไปเติมจุลินทรีย์ของคุณดังนั้นบิตเช่นคุณอาจไปทําสมาธิบางอย่างเพื่อเติมเต็มจิตใจของคุณ”
ร่างกายของเราต้องการสารอาหารที่จําเป็นเช่นโซเดียมในเกลือ แต่ไม่มากเกินไป การวิจัยพบว่าเกลือมากเกินไปอาจทําให้เกิดความดันโลหิตสูง ได้ แต่การศึกษาล่าสุดชี้ให้เห็นว่าการรับประทานอาหารที่มีเกลือต่ําอาจเป็นอันตรายได้ ดังนั้นบางทีเราอาจจําเป็นต้องประเมินวัตถุดิบหลักในครัวที่แพร่หลายอีกครั้ง?
บริษัทจัดงานด้านอาหารจากประสบการณ์ Bompas และ Parr ได้ลงจอดบนแผนที่เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาสําหรับวุ้นทางสถาปัตยกรรมของพวกเขา แต่สําหรับ Welcome Home พวกเขาได้สร้างถ้ําเกลือสไตล์ Rococo ที่หรูหราอย่างสูงโดยอิงจากชนิดที่ใช้เป็นพื้นที่บําบัดในสิ่งที่เรียกว่า halotherapy โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุโรปตะวันออกซึ่งสามารถพบได้ตามธรรมชาติว่าเป็นสภาพแวดล้อมใต้ดิน
ผู้เข้าชมจะได้รับเชิญให้เดินผ่านวัดที่สว่างไสวรู้สึกทางของพวกเขาท่ามกลางเตียงเกลือและ ลิ้มรส เกลือทั่วไปและหายากในประสบการณ์การชิมที่ออกแบบท่าเต้น เราอาจใครๆ ก็อาจนึกถึงแท่นบูชาของ ‘เกลือ’ อันล้ําค่าจาก The Worshipful Company of Salters ซึ่งรวมถึงทัพพีจอร์เจียสีเงินแข็งและเกลือจานเชฟฟิลด์จากทศวรรษ 1800 The Salters เป็นหนึ่งใน บริษัท ตกแต่งของเมืองลอนดอนซึ่งมีคําขวัญคือ: Sal Sapit Omnia ภาษาละตินสําหรับ ‘Salt Savours All’ บาคาร่า
Bombas และ Parr’s Temple เป็นข้อมูลเกี่ยวกับความหมายของเกลือตลอดหลายปีที่ผ่านมา – สงครามได้ต่อสู้กันเรื่องเกลือ, เส้นทางการค้าที่เกิดขึ้นสําหรับมัน, คําศัพท์และประเพณีที่พัฒนาขึ้นควบคู่ไปกับมัน – แต่มันชี้ให้เห็นว่าการบริโภคของมันไม่ควร ถูกทําลายล้าง มากเท่าที่เราคิด. อย่างไรก็ตามเช่นเดียวกับแนวคิดที่มีวิสัยทัศน์อื่น ๆ ที่อยู่เบื้องหลังห้องที่เราเห็นได้ในบ้านในอนาคตมันเป็นแนวคิดที่ควรดําเนินการด้วยการหยิกคุณก็รู้
ยินดีต้อนรับกลับบ้านอยู่ที่เอเลเฟ่นเวสต์ลอนดอนจนถึง 6 ตุลาคม
หากคุณต้องการแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือสิ่งอื่นใดที่คุณเคยเห็นใน BBC Culture โปรดไปที่หน้า Facebook ของเราหรือส่งข้อความถึงเราบน Twitter
และถ้าคุณชอบเรื่องนี้ลงทะเบียนสําหรับจดหมายข่าวรายสัปดาห์ bbc.com คุณสมบัติที่เรียกว่า”ถ้าคุณอ่านเพียง 6 สิ่งในสัปดาห์นี้” คัดสรรเรื่องราวจาก BBC Future, Culture, Worklife และ Travel ที่คัดสรรมาอย่างดีส่งตรงถึงกล่องจดหมายของคุณทุกวันศุกร์
แชร์โดยใช้อีเมล บาคาร่า999